-
1 dziadek
сущ.• дед• дедушка* * *dziad|ek♂, Р. \dziadekka, мн. И. \dziadekkowie/\dziadekki 1. дедушка;2. (staruszek) старичок; 3. \dziadekkowie мн. дедушка и бабушка; 4. мн. И. \dziadekki жарг. (w wojsku) дед; 5. карт. болван, недостающий игрок;● \dziadek do orzechów а) щелкунчик;
б) щипцы для орехов* * *м, P dziadka, мн И dziadkowie / dziadki1) де́душка2) ( staruszek) старичо́к3) dziadkowie мн де́душка и ба́бушка4) мн, И dziadki жарг. ( w wojsku) дед5) карт. болва́н, недостаю́щий игро́к• -
2 goniec
сущ.• вестник• гонец• курьер• нарочный• посланец• посланник• посыльный• предвестник• эстафета* * *♂, Р. gońca 1. курьер (w biurze); посыльный (w wojsku);2. шахм. слон+2. laufer, giermek
* * *м, Р gońca2) шахм. слонSyn: -
3 intendent
сущ.• интендант• офицер• управляющий* * *♂ 1. завхоз;2. (w wojsku) интендант* * *м1) завхо́з2) ( w wojsku) интенда́нт -
4 kot
сущ.• кот• кошка* * *1) łow. kot (zając) охотн. заяц2) mor. kot (kotwica) мор. якорь-кошка3) sl. wojsk. kot сл. воен. салага4) zool. kot (domowy) зоол. кошка (домашнее)5) zool. kot (przedstawiciel kotowatych) зоол. кот, кошка (представитель кошачьих)6) zool. kot (samiec) зоол. кот (самец)zool. żbik зоол. кот (лесной)lubieżnik разг. кот (похотливый мужчина)* * *♂ 1. кошка ž; кот (samiec);2. охот. заяц; 3. жарг. (w wojsku) салабон, зелёный;dziadki i \koty деды и салабоны;
● drzeć z kimś \koty ссориться c кем-л.;odwracać \kota ogonem выворачивать наизнанку; переиначивать+2. zając
* * *м1) ко́шка ż; кот ( samiec)2) охот. за́яц3) жарг. ( w wojsku) салабо́н, зелёныйdziadki i koty — деды́ и салабо́ны
•- odwracać kota ogonemSyn:zając 2) -
5 odsłużyć
глаг.• отслужить* * *odsłuż|yć\odsłużyćony сов. отслужить;\odsłużyćył dwa lata w wojsku отслужил два года в армии; \odsłużyć dług отслужить (отработать) долг
* * *odsłużony сов.отслужи́тьodsłużył dwa lata w wojsku — отслужи́л два го́да в а́рмии
odsłużyć dług — отслужи́ть (отрабо́тать) долг
-
6 podporucznik
сущ.• заместитель• лейтенант• поручик* * *♂ подпоручник (w Wojsku Polskim); лейтенант (w Armii Rosyjskiej); подпоручик hist. (w armii carskiej)* * *мподпору́чник ( w Wojsku Polskim); лейтена́нт ( w Armii Rosyjskiej); подпору́чик dk ( w armii carskiej) -
7 porucznik
сущ.• заместитель• лейтенант• поручик* * *♂ поручник (w Wojsku Polskim); старший лейтенант (w Armii Rosyjskiej); поручик hist. (w armii carskiej)* * *мпору́чник ( w Wojsku Polskim); ста́рший лейтена́нт ( w Armii Rosyjskiej); пору́чик dk ( w armii carskiej) -
8 służyć
глаг.• выслужить• обслуживать• подавать• прислуживать• служить* * *służ|yćнесов. 1. служить;\służyć w wojsku служить в армии; \służyć radą служить советом;
\służyć do czegoś служить для чего-л.;2. быть полезным, идти впрок;słońce mu \służyćу солнце ему полезно; palenie mu nie \służyćу ему вредно курить;
3. не подводить;wzrok (zdrowie) mu niezbyt \służyćy у него плохо со зрением (со здоровьем); ● \służyć przy stole (przy kolacji, obiedzie itp.) прислуживать за столом (за ужином, обедом etc.); \służyć cukierkami предлагать конфеты, угощать конфетами;
\służyć na łapkach przed kimś стоять (ходить) на задних лапках перед кем-л.+3. dopisywać, nie zawodzić
* * *несов.1) служи́тьsłużyć w wojsku — служи́ть в а́рмии
służyć radą — служи́ть сове́том
służyć do czegoś — служи́ть для чего́-л.
2) быть поле́зным, идти́ впрокsłońce mu służy — со́лнце ему́ поле́зно
palenie mu nie służy — ему́ вре́дно кури́ть
3) не подводи́ть•- służyć przy kolacji
- służyć obiedzie
- służyć cukierkami
- służyć na łapkach przed kimśSyn: -
9 remont
сущ.• восстановление• обновление• пересмотр• починка• просмотр• ремонт* * *1) przest. remont, przest. remonta, uzupełnienie stanu koni (w wojsku) устар. воен. ремонт (пополнение убыли лошадей в войсках)2) remont ремонт (крупных вещей, напр. дома, улицы)naprawa, reperacja ремонт (мелких вещей, напр. машины, часов)uzupełnianie pogłowia с.-х. ремонт (пополнение стада молодняком)* * *♂. Р. \remontu ремонт;\remont kapitalny капитальный ремонт
* * *м, P remontuремо́нтremont kapitalny — капита́льный ремо́нт
-
10 wojsko
сущ.• армия• войско• стадо• толпа* * *wojsk|o☼ 1. войска /га;\wojskoа lądowe сухопутные войска; \wojskoa ochrony pogranicza пограничные войска;
2. разг. армия ž, военная служба;powołać do \wojskoа призвать на военную службу (в армию); służyć w \wojskou служить в армии;
● Wojsko Polskie Войско Польское (польская армия)* * *с1) войска́ lmwojska lądowe — сухопу́тные войска́
wojska ochrony pogranicza — пограни́чные войска́
2) разг. а́рмия ż, вое́нная слу́жбаpowołać do wojska — призва́ть на вое́нную слу́жбу (в а́рмию)
służyć w wojsku — служи́ть в а́рмии
• -
11 Kommiss
-
12 Militär
beim Militär sein być w wojsku -
13 Truppe
Truppen pl wojska n/pl, oddziały m/pl wojskowe;bei der Truppe w wojsku;fam. fig sie ist von der schnellen Truppe ona ma prędkie usposobienie
См. также в других словарях:
wojsko — n II, N. wojskokiem 1. lm D. wojsk «siły zbrojne państwa, armia; regularne oddziały określonego rodzaju sił zbrojnych» Wojsko polskie. Wojska sojusznicze. Wojska nieprzyjacielskie. Wojsko frontowe, liniowe. Dowódcy wojsk. Oddziały wojska … Słownik języka polskiego
wojskowy — wojskowywi «związany z wojskiem, ze służbą w wojsku; przeznaczony dla wojska, należący do wojska» Jednostka wojskowa. Teren, obiekt wojskowy. Patrol, posterunek wojskowy. Ćwiczenia, manewry wojskowe. Regulamin, rygor wojskowy. Dyscyplina wojskowa … Słownik języka polskiego
fala — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruchomy wał utworzony z wody na jej powierzchni, spowodowany działaniem wiatru, ruchami sejsmicznymi, ruchomymi obiektami (np. statkami) i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Volksarmee — Die Ludowe Wojsko Polskie (deutsch: Polnische Volksarmee) wurde am 21. Juli 1944 durch das Lubliner Komitee, auch Polnisches Komitee der Nationalen Befreiung (PKWN) genannt, und der Bildung der Provisorischen Regierung der Republik Polen… … Deutsch Wikipedia
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
feldfebel — m I, DB. feldfebelbla; lm M. feldfebelble, DB. feldfebelbli «w dawnym wojsku polskim stopień podoficerski odpowiadający stopniowi starszego sierżanta; zachowany do dziś w wojsku niemieckim; podoficer mający ten stopień» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
oberlejtnant — m IV, DB. a, Ms. oberlejtnantncie; lm M. oberlejtnantnci, DB. ów «porucznik w wojsku austriackim, niemieckim i w piechocie cudzoziemskiej w dawnym wojsku polskim» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
porucznik — m III, DB. a, N. porucznikkiem; lm M. porucznikicy, DB. ów 1. «oficer w stopniu niższym od stopnia kapitana; drugi stopień oficerski w Wojsku Polskim» Oddział pod dowództwem porucznika. Zdobyć szlify porucznika. 2. hist. «w dawnym wojsku polskim… … Słownik języka polskiego
raport — m IV, D. u, Ms. raportrcie; lm M. y «ustne lub pisemne sprawozdanie, doniesienie o czymś, zwykle zwierzchnikowi, instytucji nadrzędnej itp.; relacja, meldunek» Szczegółowy raport. Raport lekarza, zastępowego. Raport z podróży. Złożyć, zdać raport … Słownik języka polskiego
rotmistrz — m II, DB. a; lm M. e a. owie, DB. ów 1. «w wojsku polskim w okresie międzywojennym i w pierwszych latach po II wojnie światowej: stopień oficerski w kawalerii; oficer mający ten stopień» 2. hist. «w dawnym wojsku polskim od XV do XVIII w.:… … Słownik języka polskiego
